อารมณ์ขัน...ช่วยป้องกันลูกจอมอาละวาด
view 4,226
เด็กในช่วงอายุ 1 - 3 ปี อาจเรียกได้ว่าอยู่ในวัยต่อต้าน เพราะเมื่อรู้สึกคับข้องใจ โกรธ หรือผิดหวัง พวกเขามักแสดงออกโดยการร้องไห้ แผดเสียง หรือกระทืบเท้าไปมา ซึ่งบางครั้งก็ทำให้คุณพ่อคุณแม่รู้สึกโกรธ หรืออับอาย และเหนื่อยใจไปตามๆ กัน แต่คุณแม่ทราบไหมคะว่าการร้องอาละวาดของลูกในวัยนี้ เป็นส่วนหนึ่งของพัฒนาการเด็ก
- คุณแม่ลองทำเสียงแปลกๆ พร้อมกับทำหน้าประหลาดๆ เช่น เสียงหนู เสียงแมว เสียงเครื่องบิน หรือสมมติตัวเองเป็นตัวการ์ตูนสักตัวที่ลูกชื่นชอบอย่างเช่น โดราเอมอนหรือโรนัลดั๊ก เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากสิ่งที่ลูกกำลังอาละวาดอยู่ ลูกจะสงสัยและขำกับหน้าและเสียงประหลาดๆ จากคุณแม่ จนหัวเราะออกมาก็ได้ค่ะ
- ใช้วิธีจั๊กจี้ที่ตัวลูก โดยคุณแม่ต้องทำอย่างนุ่มนวลนะคะ เริ่มต้นจากฝ่าเท้าหนูก่อนก็ได้ แล้วค่อยๆ ไล่ไปตามแขน ขา และลำตัว ถ้าลูกแสดงกิริยาว่าไม่ชอบหรือโกรธ คุณแม่ก็จะต้องหยุดทันที เพราะลูกจะรู้สึกไม่ชอบมากขึ้นและจะยิ่งอาละวาดมากกว่าเดิม
- คุณแม่ลองร้องเพลงโดยแกล้งเปลี่ยนเนื้อเพลงที่เขาคุ้นเคย เช่น “จ้ำจี้มะเขือเปราะ กระเทาะหน้าคุณแม่” เอ๊ย!ไม่ใช่ เอ...มันร้องว่ายังไงต่อน้า... หรือไม่ก็เพลง “ช้าง ช้าง ช้าง หนูเคยเห็นช้างหรือเปล่า ช้างมันจมูกสั้นๆ ตัวก็เล็กๆ” เมื่อลูกได้ยินเพลงที่เนื้อร้องผิดเพี้ยนไป ก็จะเริ่มสงสัยและแย้งออกมา จนลืมเรื่องที่กำลังหงุดหงิดไปได้ค่ะ -ร้องเพลงให้ลูกฟังพร้อมกับทำท่าประกอบ เช่น ก้าบก้าบก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง คุณแม่ลองทำท่าเดินให้เหมือนเป็ด ส่งเสียงแบบเป็ด เมื่อลูกเห็นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขำและยิ้มออกมาได้ค่ะ
การที่คุณแม่ทำเหมือนตัวตลกแบบนี้ จะทำให้ลูกหัวเราะชอบใจ จนเปลี่ยนอารมณ์ที่กำลังอาละวาดอยู่ให้เป็นอารมณ์สนุกสนานได้ ดีกว่าไปใช้ไม้แข็งด้วยวิธีการดุและว่ากล่าว นอกจากจะไม่ได้ผลแล้ว ยิ่งจะทำให้ลูกอาละวาดมากยิ่งขึ้นได้ค่ะ
